Մեղրիի բերդ

Ամրոցն ամբողջովին վերականգնվել է 18-րդ դարում: Ճարտարապետական յուրահատուկ կառուցվածքի շնորհիվ ամրոցը կարևոր է հայկական ամրոցաշինության պատմության մեջ: Լեռնաշղթայի թեք բարձունքները հանդիսանում են ամրոցի բարձր պատերը: Լեռնաշղթայի գագաթներին կանգուն վեց երկհարկանի աշտարակները կառուցված են գրանիտից, ընդ որում սրանցից չորսը կլոր են, իսկ երկուսը`   ուղղանկյունաձև: Կլոր աշտարակները մոտ 5,5 մետր տրամագծով հիմք ունեն: Կաղնու փայտն օգտագործվել է ներսից`   աշտարակները երկրաշարժերից պաշտպանելու համար: Միջնադարում աշտարակներում կառուցված էին կրակակետեր, որտեղից հնարավոր էր կրակի ենթարկել ներքևում գտնվող թշնամական դիրքերը: Քաղաքի հարավային մասը պաշտպանվում է Մեղրիի գետով և դրա կողքի աշտարակաձև տները, որոնք պատնեշի դեր են ունեցել: