Բենեդիկտ Սպինոզա

1656թ.ին՝ քաղաքային իշխանությունների հետ բախում ունենալուց հետո, Սպինոզային սպառնում էր պատիժ հերետիկոսության համար, ուստի 1660թ.-ին նա լքում է Ամստերդամը, մի քանի տարի ապրում Ռեյնսբուրգ գյուղում:

Ապրուստի միջոց վաստակում է աչքի, մանրադիտակի և հեռադիտակի համար լինզաներ պատրաստելով, ինչպես նաև մասնավոր դասեր տալով:

Իր ստեղծագործություններում փիլիսոփան սինթեզում է Վերածննդի դարաշրջանի գիտական գաղափարները հունական, նեոպոլիտանական, ստոիկական և սխոլաստիկական փիլիոփայությունների հետ:

Սպինոզայի հետաքրքրությունների ոլորտը փիլիսոփայական մարդաբանությունն էր, մարդու հետազոտությունը, մարդու դերը հասարակության և աշխարհաստեղծման մեջ:

1677թ.-ի փետրվարի 21-ին Սպինոզան մահանում է տուբերկուլյոզից: «Ամենամաքուր իմաստունը»,-այսպես է նրան կոչել Ֆրիդրիխ Նիցշեն: