Մեղուների ձմեռման նախապատրաստումը

Մեղվաընտանիքի համար ամենակարևոր ժամանակը ձմեռն է: Այդ շրջանում շատ մեղուներ սատկում են: Եթե հոկտեմբերից մինչև մարտ մեղուների թվաքանակի նվազումը կազմում է 5%, ապա կարելի է համարել, որ ամեն ինչ կարգին է: Իսկ վարրոատոզ հիվանդության առտաջանալու դեպքում անկման տոկոսը բարձրանում է՝ հասնելով ընդհուպ 100%:

 

Ուժեղ և որակյալ կերով ապահովված մեղվաընտանիքները լավ են ձմեռում: Գարնանն այդպիսի ընտանիքներում մայրն օրեցոր ավելացնում է ձվադրումը, մեղուներն ավելի շատ թրթուրներ ու հարսնյակներ են կերակրում ու խնամում:

 

Մեղվի ձմեռումը բարեհաջող անցկացնելու համար անհրաժեշտ է աճեցնել հնարավորին չափով շատ երիտասարդ մեղուներ, կուտակել կերի պաշար, ձմեռային շենքերում ստեղծել օդի խոնավության և ջերմության նորմալ պայմաններ:

 

Որքան ուժեղ է լինում ընտանիքը, այնքան խնայողաբար է ծախսվում ձմռան կերը: Թույլ ընտանիքների համար դժվար է բնում անհրաժեշտ ջերմություն պահպանել: Ձմռանը փեթակում սատկած մեղուների հիմնական զանգվածը կազմում են հուլիսի վերջին տասնօրյակին մոր դրած ձվից դուրս եկած մեղուները:

 

Ուշ աճած երիտասարդ մեղուները չեն հասցնում մաքրման թռիչք կատարել և ձմեռման են գնում ծանրաբեռնված աղիներով: Ձմռանն այդպիսի մեղուներն իրենց անհանգիստ են պահում, անհանգստացնում են ընտանիքին, և նրանց մեծ մասը մինչև գարուն չի ապրում: