Ջրի դերը բույսի և հողի կյանքում

Ուռչելու համար պահանջվող ջրի քանակը բույսերի մոտ տարբեր է և տատանվում է սերմի կշռի 25-ից մինչև 150%-ի սահմանում: Սերմերը խոնավություն ներծծում են իրենց ողջ մակերեսով: Աճի հետագա փուլերում բույսի պահանջը ջրի նկատմամբ մեծանում է: Ջուրն այն միջավայրն է, որտեղ լուծվում են բույսին անհրաժեշտ հողային սննդատարրերը:

 

Բացահայտված է, որ ֆոտոսինթեզի արագությունը կախված է տերևներում ջրի պարունակությունից: ֆոտոսինթեզն ամենից ակտիվ ընթանում է բույսի պահանջին համապատասխան քանակով տերևներում ջուր լինելու դեպքում: Բույսերի կողմից վեգետացիայի ընթացքում ծախսվող ջրի մեծագույն մասը գոլորշիանում է տերևների միջոցով:

 

Բույսերի համար ջուրը կատարում է հետևյալ հիմնական գործառույթները՝

 

- լուծում է հողում եղած հանքային սննդանյութերը և փոխադրում է արմատներից սաղարթի վերին մասերը, ինչպես ուղղահայաց, այնպես էլ հորիզոնական ուղղությամբ,

 

- բույսերի վերերկրյա մասերում ստեղծված օրգանական նյութերը լուծում է իր մեջ և տեղափոխում դեպի արմատային համակարգ,

 

- ջուրը մտնում է բջջի պրոտոպլազմայի, կորիզի, պլաստիդների և բջջի պատերի մեջ ու կազմում է նրանց անհրաժեշտ, անբաժանելի մասը,

 

- մասնակցում և անհրաժեշտ պայմաններ է ստեղծում բջջի մեջ տեղի ունեցող  քիմիական գործընթացների հաջող կատարման համար:

 

Պտղատու բույսերն ամենից շատ ջուր են պահանջում գարնանը՝ ծաղկման և ամռանը՝ վեգետատիվ աճի, պտղալիցի, ծաղկաբողբոջների առաջացման շրջանում: Ամռան վերջում և աշնանը ջրի պահանջն աստիճանաբար պակասում է և հանգստի շրջանում այն համարյա աննշան է դառնում: