Մի կաթիլ լույս մեզանից հետո…

5-րդ դասարանցիները բեմականացրեցին «Սերմնացանի առակը»: Նրանք նախ ներկայացրեցին, թե ինչու էր Հիսուսը հաճախ առակներով խոսում: Մեկնաբանեցին առակների ազդեցության մեծ ուժը, ապա առանձնացրեցին Տերունական առակները, որոնք առասպելական կամ հեքիաթային պատմություններ չէին: Այնտեղ չկային երգող կենդանիներ, թռչող գազաններ, խոսող թռչուններ: Դրանք վերցված էին իրական կյանքից, առօրյա կենցաղից:

 

Սերմնացանի առակում Հիսուսն իրեն ներկայացնում էր որպես սերմնացան` սերմնացանը ցորեն էր ցանում, իսկ ինքը Աստծո խոսքերն էր տարածում: Սերմերը իր քարոզներն էին, իսկ հողը, ապառաժ քարը, ճանապարհը և փշերը մարդիկ էին, որոնք տարբեր կերպ էին ընկալում և կատարում Աստծու պատվիրանները:

 

Առակի խորիմաստ բովանդակության նպատակն է բարի լինելն ու բարիք գործելը: Ինչպես Հիսուսն է ասում՝ «…այդ արեք ձեզ համար, մերձավորների համար և ողջ մարդկության համար»: Աշակերտների կատարմամբ հնչեցին նաև հոգևոր երգեր, գրական գեղարվեստական երկերից նմուշներ`նվիրված քրիստոնեությանը :                                                                                 

Մասնակիցները մեծ բավականություն ստացած հեռացան լեփ-լեցուն դահլիճից`իրենց հետ տանելով բարություն ու ջերմություն: Միաժամանակ կազմակերպվեց և անցկացվեց «Աստվածաշնչյան թեմաներով» նկարների ցուցահանդես, և լավագույն  նկարներն  արժանացան պարգևների: